Sąd

W dniu 13 kwietnia 2018 r. zapadł wyrok Sądu Najwyższego w przedmiocie określenia wartości mienia skradzionego w transporcie. Sygnatura akt: I CSK 470/17. Sąd Najwyższy uznał, że odszkodowanie za utracony przez firmę przewozową towar może zostać ustalone w oparciu o faktury i zestawienia utraconych towarów.

W dniu 8 września 2017 r. zapadł wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu w sprawie zapłaty pełnego odszkodowania przez przewoźnika. Sygnatura akt: I ACa  281/17. Sąd Apelacyjny w Poznaniu rozstrzygnął spór dotyczący urządzeń elektronicznych o dużej wartości, które nie dotarły do właściwego odbiorcy podczas transportu międzynarodowego.

W dniu 8 maja 2018 r. zapadł wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w przedmiocie ustalania cen za usługi przewozowe. Sygnatura akt: I GSK 548/18. Wyrok NSA dotyczy sytuacji prawnej emerytów i rencistów, którym zostały przyznane uprawnienia do przejazdów ulgowych komunikacją publiczną. W sprawie została złożona skarga na uchwałę rady miejskiej, którą musiał rozpatrzyć NSA.

W dniu 6 lutego 2018 r. zapadł wyrok Sądu Najwyższego w przedmiocie ustalania ryczałtu za nocleg. Sygnatura akt: III PK 158/16. Sąd Najwyższy odnosi się do kwestii przysługującego pracownikowi zatrudnionemu na podstawie umowy o pracę ryczałtu za nocleg w podróżach służbowych na stanowisku kierowcy w transporcie międzynarodowym.

W dniu 15 grudnia 2017 r. zapadł wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego w przedmiocie podatku od towarów i usług. Sygnatura akt: I FSK 173/16. Wyrok sądu dotyczy świadczenia usług transportowych oraz ustaleń dotyczących ilości transportów, rodzaju i terminu dostarczania towarów. Na podstawie dokumentów można stwierdzić moment rozpoczęcia i zakończenia świadczonych usług. W takiej sytuacji usług tych nie można nazwać usługami ciągłymi i nie stosuje się art. 19a ust. 3 VATU. Sąd oddalił skargę kasacyjną w tej sprawie.

W dniu 18 lipca 2017 r. zapadł wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie w przedmiocie nałożenia obowiązku na przewoźnika. Sygnatura akt: III SA/Kr 520/17. Pracodawca potrącił kierowcy diety za podróże służbowe ze względu na wyrządzone przez kierowcę szkody w postaci nadrabiania drogi przez ignorowanie wyznaczonych tras, uszkodzenie radia CB oraz zniszczenie opon w wyniku niedbalstwa. Inspektor pracy nakazał przewoźnikowi zapłatę należnych diet na poczet wynagrodzenia kierowcy, bowiem potrącenie z wynagrodzenia należności możliwe jest tylko za zgodą pracownika.

W dniu 11 października 2017 r.  zapadł wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach w przedmiocie kary pieniężnej za naruszenie przepisów o transporcie drogowym. Sygnatura akt: II SA/Gl 497/17. Podczas kontroli firmy handlowo-usługowej śląski wojewódzki inspektor transportu drogowego stwierdził sporo nieprawidłowości. Firma prowadziła działalność przewozu drogowego na potrzeby własne, zatrudniała kierowców na umowy cywilnoprawne, nie posiadała odpowiednich zaświadczeń i zezwoleń. Kierowcy zatrudnieni na podstawie umowy-zlecenia nie są pracownikami w rozumieniu Kodeksu Pracy.

W dniu 20 lipca 2017 r. zapadł wyrok Sądu Najwyższego o oddaleniu skargi kasacyjnej w przedmiocie wypadku pod wiatą przystankową. Sygnatura akt: IV CSK 591/16. Wyrok dotyczy odpowiedzialności odszkodowawczej gminy za obrażenia ciała pasażerki na skutek zawalenia się wiaty przystankowej, która nie stała na działce gminy ani w pasie drogowym. Wiata przystankowa stała na działce prywatnej, której współwłaścicielką była poszkodowana pasażerka. Sąd Najwyższy uznał, że gmina odpowiada za szkodę pasażerki na podstawie art. 18 pkt 2 ustawy o publicznym transporcie zbiorowym.

W dniu 17 marca 2017 r. zapadł wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi w przedmiocie ustalenia opłat za usługi przewozowe lokalnego transportu zbiorowego w Łodzi. Sygnatura akt: III SA/Łd 1068/17. W ocenie WSA, uchwała Rady Miejskiej w Łodzi naruszyła postanowienia art. 34a ustawy Prawo przewozowe, wskazując wysokość opłat zamiast sposobu ich ustalania. Wskazana ustawa obejmuje wyłącznie upoważnienie do wydania przepisów określających sposób ustalania opłat dodatkowych i opłat manipulacyjnych, a nie bezpośrednio wysokości tych opłat.

W dniu 22 lutego 2017 r. zapadł wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Kielcach w przedmiocie kary pieniężnej za wykonywanie transportu drogowego osób z naruszeniem warunków określonych w zezwoleniu. Sygnatura akt: II SA/Ke 979/16. Na spółkę została nałożona kara za niezgodne z rozkładem jazdy i zezwoleniem zatrzymanie się autobusu na przystanku. Powodem zatrzymania autobusu przez kierowcę było agresywne zachowanie jednego z pasażerów w celu opuszczenia przez niego pojazdu. Spółka odwołała się od decyzji o nałożeniu kary.